wensen

musicforlife

euh ja, 'k weet het...
schandalig; 2 weken na datum, pffff...

Tempus fugit newaar?
Enfin, Music for Life in 't Evenwicht; bieden op 'n vrijgezel(le).
Blijkbaar werden wilde plannen gesmeed en leek alles al op voorhand beslecht,
lees: de opdrachten afgesproken; enkel het bieden diende nog te geschieden.

M'n "plan" met Rosalinde (vraag me niet hoe ik erbij/op kom) was om samen met haar 'n marathon te finishen.
De prijs strandde onder de marktwaarde op €130 en dus Rosalinde mag met mij in 2010 'n marathon finishen.
FINISHEN hé, ze moet geen ganse marathon afhaspelen.

Komende marathon, de LPM in Genk is niet haalbaar; van 0 naar 10 km. in 3 weken...

Dus vermoedelijk wordt het de halve marathon te Sluis.
De finish van de Ironman in Zurich is voorbehouden voor Florian ;-))
Voilà Rosalinde, traint ze en hou me op de hoogte!

dauwzwemmen

foto: www.eeklo.be

'k Heb 'het' zitten...


Vanmorgen was Florian er iets voor m'n wekker van 5u55.
Flesje gegeven en na enige twijfel van mijn kant & aandringen van Emilia (waarvoor dank) dan toch maar richting zwembad in Eeklo getrokken bij -3°C.


Goed voorzien van sjaal, muts en handschoenen kwam ik in het warme zwembad aan, geen klagen ;-)

Het zwemmen verliep niet al te vlot... duidelijk wat vermoeid.
Nà het zwemmen alleszins wel wakker!


Thuisgekomen begon 'het':

N I E Z E N

en 't is nog van heel de dag niet gestopt, amai m'n neus...
Hopelijk ben ik er snel vanaf en is het geen verkoudheid.



Snif, snotter, snuif...

....hatsjoem

modderweekend

Afgelopen 2 weekends stonden -achteraf gezien- in het teken van de modder...
Vorig weekend in de Ardennen:
Op amper 2u rijden van huis, met 'n volgeladen auto, stonden in 'n andere wereld;
alles is relaxer, ongerepter, enfin; genieten geblazen;-)

Na de kaas- en wijn naar bed en na het uitslapen ontbijt en "op 't gemak" de mtb in orde zetten
(nogmaals dank aan Luc L. om m'n 'ros' mee te nemen, ik had onmogelijk de plaats...)
Op het menu een 2 à 3 u. mtb, lus 5 & 6; op stafkaart was al één & ander te zien van hoogtes, maar wat er ons na 'n weekje regen voor de wielen geschoven werd... afzien & genieten!
Het werd me snel duidelijk dat ik fietsritme mis, gewoon het gevoel in de benen;
hartslag viel mee (achteraf bleek dit perfect LSD), maar de inspanningen wogen.
Zodra ik met super-(iron)man-Mario(D.) aan de splitsing kwam van route 5 & 6 kozen Mario & ik voor de extra lus, en Stefan & Luc voor de 'korte baan' naar ons rendez-vous-café, café des sports in Barvaux (chef André is ongetwijfeld 'n broer van Robert Waseige).










Mario & ik kwam vrij snel in Bomal, de plaats waar ik als 'jonge gast' op kamp ging als monitor en waar Emilia en ik een koppel werden ;-)
Het was wel even oriënteren toen we uit 'the middle of nowhere' plots in het centrum stonden.
Al gauw ging het verder off-road en het slechtste en avontuurlijkste kwam er aan...
op gegeven moment ging ik zo traag bergop dat ik in 'n flits op m'n Garmin kon zien dat de hartslag 164 was en de snelheid... amper... 4,3 ?! een blik later amper 4,2 ? een zucht en je ligt er...
Het gevoel in de benen was navenant, het hoofd zei doorbijten en genieten...
Wat we dan ook deden, maar de krachten ebden toch langzaam weg.
Op km. 40 was het op karakter, het leek allemaal nog wel te lukken, het gevoel was niet super; noch supergoed, noch superslecht.
Het opdoemen van Barvaux-gare bracht verlossing en even later konden we Luc & Stefan vergezellen chez André (ongetwijfeld de broer van Robert Waseige!) in café des sports.
Nog maar net de fiets naast het café gezet of er kwamen 4 mtb'ers aan, zowaar 4 bekenden, waarvan 3 dorspgenoten; kom dat tegen.








Zondag stond op m'n marathonvoorbereiding 30 km. gepland, quasi onmogelijk in deze streek na de rit van 53 km. daags voordien.
Toch maar vertrokken met Claudia & Luc en de eerste 40' voelden de benen verzuurd en als lood aan. Eén uur leek me voldoende, maar we zetten door.
Na pakweg 48' keerden we terug en namen op gegeven moment een iets andere weg of in het heengaan en klokten 'fris' en monter af na '
Moe maar voldaan zeg maar, blij van de geleverde prestaties & ongetwijfeld met het gevoel:
"meer moet dat niet zijn".







Tot in september?
;-)




Vorige week verliep sportief van weer vrij rustig, maandagavond zwemmen met m'n "favoriete" wrikoefeningen ;-(
Woensdagmorgen was ik dankzij Florina wakker vóór de wekker & gaf het flesje ipv. te gaan dauwzemmen, 's avonds 1u20 zalig gelopen in de regen ;-).

Vrijdag werden de benen gespaard voor zaterdag, er stonden 34 km. op het loopmenu.
Door bezoek 's namiddags kwam het er niet van vroeg te vertrekken, even gedacht om niet meer te lopen (watje), maar uiteindelijk vertrokken om 19u52, 't werd dus snel laat.

De training werd perfect afgewerkt ondanks... modder.
Na een dik kwartier stond ik in de Oosteeklose bossen (Heide) voor 'n zwart gat...

Voor de kick dan maar in het complete donker langs de 'gesdreve' om er na 23' vast te zitten tot aan m'n enkels in de modder... Koud aan de voeten, maar toch doorgelopen.
Na 20 km. thuis voor 'n verse bidon drinken en niet van kousen/schoenen gewisseld.

Op km. 30 begon de neus wat zeer te doen van de kou, vanaf nu dus met bandana of sjaal lopen!

M'n voeten waren niet proper na 1x douchen ;-)